BOŞ

18 Kasım 2009 Çarşamba

BOŞ

  Bi nedeni olsaydı, daha açıklanabilir kılsaydım hüznümü daha mı manalı gelecekti?

Yok işte hiç bi nedeni yok ne çocukken istismara uğradım ne başka bi şey oldu. Maddi olanaklarımız falan da tatmin edici derece de olmasa da iyiydi.

 Ben de kendime çok kızıyorum bazen - hatta şanslı piçin teki olduğumu düşünerek anneme hakaret ediyorum (niye piç sıfatını ekliyorum şanslının yanına inanın bilinçaltım bunun nedenini biliyorsa bana söylemiyor.)

 Bazen bazen ölmek, siktir olup gitmek çok çekici hatta seksi geliyor. Ama sonra diyorum ki toprağın dibini boylamak çürümek bunlar mı çekici bunlar mı seksi? Yok değil... Eee?? Tamam ya bilek kesmek ya da bi yerden atlamak çok çok çekici. Sonra hadi lan diyorum kendime ; kalıyorum bana bayılmayan ve benim de her geçen daha bi  nefret ettiğim bu boktan dünyada..

  Hem acelen ne?olacaklar olacak bir gün nasılsa?yaşaa yaşaa...

  Evet biliyorum gerçekten şanslı  biriyim ; sakat falan değilim aç değilim açıkta değilim çok şükür falan  filan..

  Ama içimde açıklanamaz bi boşluk var. Ergenlik bunalımı falan dediler  bi de utanmadan ki siktir git'i hak ettiler. Ne ergenliği lan ne ergenliği. Yirmilerdeyim artık ( yani pek sayılmaz aslında çok yakında falan ama ne önemi var de mi)

  Kronik depresyon falan gibi bişi vardı sanırım, bi depresyon çeşitlerini araştırayım hastalığıma adını koyalım da rahat edeyim.